Poppen en jongens

Ik las net op love2bemama een blogje over een pop voor je zoon. En dat deed me denken aan de poppen hier in huis. Als er een baby op komst was, kreeg de zoon die daarvoor geboren was een pop, om gezellig mee te kunnen "tutten". Hebben ze dat veel gedaan? Nee, dat niet. Maar toch vond ik het helemaal geen probleem om mijn kind een pop te geven....anderen overigens wel. Ik weet nog wel een reactie van een familielid, die het maar raar vond.

We willen wel dat vaders vaderen...dus waarom is een pop dan "fout"? En waarom mag een auto dan wel voor een meisje? Dan zijn we meteen weer bij de vraag: waarom mag een meisje wel stoer doen en een jongen niet meer meisjesgedrag vertonen?

Als we kijken naar de grote mensenwereld dan wordt er van mannen toch best veel vrouwelijks verwacht...de kinderen moeten op een vrouwemmanier verzorgd worden, het huishouden moet gedeeld, op school moeten jongens rustig zijn en vooral overal over praten enz. (wat vooral meisjesgedrag schijnt te zijn) maar tegelijk willen we wel echte mannen...tja, wat willen we nou eigenlijk?

Enne...om op  love2bemama terug te komen. Haar verhaal over de buggy komt me bekend voor...
Eén van mijn mannen was twee en ik had nog een sinterklaascadeautje nodig. In de speelgoedwinkel was hij niet weg te slaan bij een roze buggy....dus eh..ja, die heb ik meegenomen. En ja, er is mee gespeeld: heerlijk achter de buggy aan hollen door de kamer....
Nou en...hij had plezier en daar gaat het toch om!

Wat vind jij? Mogen jongens met meisjesspeelgoed spelen?